หน้าหนังสือทั้งหมด

การสื่อสารและการจัดระเบียบในสงฆ์สมัยพุทธกาล
261
การสื่อสารและการจัดระเบียบในสงฆ์สมัยพุทธกาล
ทั้งหลายจะรู้ว่าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าปักหลักอยู่ที่นั่น เมื่อถึงวาระที่ต้องกลับไปเข้าเฝ้าพระพุทธองค์ก็จะได้ รับฟังข้อมูลเพิ่มเติมจากเพื่อนสหธรรมิกว่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงบัญญัติพระวินัยข้อไหนเพิ่มบ้าง
เนื้อหาเกี่ยวกับการสื่อสารข้อมูลและการจัดระเบียบในคณะสงฆ์สมัยพุทธกาล โดยพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะมีการเผยแผ่ข้อมูลใหม่ ๆ ให้พระภิกษุได้รับทราบเพิ่มเติม และมีการจัดเสนาสนะเพื่อสร้างการสนทนาและการศึกษาในหมู
ศูนย์กลางพระพุทธศาสนาในอดีตและปัจจุบัน
262
ศูนย์กลางพระพุทธศาสนาในอดีตและปัจจุบัน
ในสมัยพระโกนาคมนสัมมาสัมพุทธเจ้า เศรษฐีชื่ออุคคะได้ให้ช่างทำ “เต่าทองคำ” แล้วนำมาปู บนที่ดินเพื่อซื้อที่สร้างวัด ในสมัยพระกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้า เศรษฐีชื่อสุมนะได้ปูที่ดินด้วย “ทองแท่ง” เพื่อซื้อที่สร้
ในอดีต เศรษฐีหลายคนได้สร้างวัดเพื่อเผยแผ่พระพุทธศาสนา โดยใช้ทรัพย์สินล้ำค่า เช่น ทองคำ เพื่อสร้างศูนย์กลางของพระพุทธศาสนา ซึ่งมีจำนวนสาวกมากมายในแต่ละยุคสมัย เช่น การประชุมสาวกครั้งแรกในสมัยพระวิปัสสี
ความสำคัญของบุญในชีวิตและความร่ำรวย
27
ความสำคัญของบุญในชีวิตและความร่ำรวย
ในทางพุทธศาสนาสอนไว้ว่า ความรวย หรือทรัพย์ที่ตนเองมีนั้น มีไว้เพื่อประโยชน์แก่ บุคคลต่าง ๆ คือ 1) เลี้ยงตนให้เป็นสุข 2) เลี้ยงบิดามารดาให้เป็นสุข 3) เลี้ยงบุตรภรรยา คนใช้ และบริวารให้เป็นสุข 4) เลี้ยง
ในทางพุทธศาสนาสอนไว้ว่า ความรวยหรือทรัพย์ที่ตนเองมีนั้น มีไว้เพื่อประโยชน์แก่บุคคลต่าง ๆ ได้แก่ การเลี้ยงดูครอบครัวและมิตร และบำเพ็ญทานเพื่อทำบุญ บุญก็คือธรรมชาติที่เกิดจากการทำความดีและละเว้นความชั่ว
คุณประโยชน์และโทษของการให้ทาน
108
คุณประโยชน์และโทษของการให้ทาน
4) ต้องเห็นคุณประโยชน์ของการให้ทาน อานิสงส์ของการให้ทาน มีมากมาย สามารถกล่าวโดยย่อได้ดังนี้ ผู้ใดให้โภชนะโดยเคารพตามกาลอันควรแก่ท่านผู้สำรวมแล้ว ผู้บริโภคโภชนะที่ผู้อื่น ให้เป็นอยู่ ผู้นั้นชื่อว่าให้ฐ
บทความนี้พูดถึงคุณประโยชน์ของการให้ทานที่มีอานิสงส์มากมาย เช่น การเพิ่มอายุ วรรณะ สุข และพละ สำหรับผู้ที่ให้ทานอย่างถูกต้อง ในขณะเดียวกันยังเน้นถึงโทษของการไม่ให้ทาน ซึ่งทำให้เกิดความตระหนี่และนำไปสู่
การเว้นจากการประพฤติผิดในกามและการพูดสะอาด
153
การเว้นจากการประพฤติผิดในกามและการพูดสะอาด
2.3) เว้นจากการประพฤติผิดในกาม คือไม่กระทำผิดในทางเพศ ไม่ลุอำนาจแก่ ความกำหนัด เช่น การเป็นชู้กับสามีภรรยาคนอื่น การข่มขืน การฉุดคร่าอนาจาร เจตนารมณ์ของความสะอาดกายในข้อนี้ คือต้องการให้ทุกคนมีจิตใจสู
การเว้นจากการประพฤติผิดในกามคือการรักษาความสะอาดในจิตใจและเคารพสิทธิของเพื่อนมนุษย์ โดยเน้นการไม่กระทำผิดทางเพศเช่นการเป็นชู้หรือข่มขืน ส่วนระดับน้ำเสียงแบ่งเป็นสองประเภท คือระดับภายนอกที่หมายถึงน้ำเส
บทที่ 1: ประวัติศาสตร์คืออะไร
13
บทที่ 1: ประวัติศาสตร์คืออะไร
บทที่ 1 1.1 ประวัติศาสตร์คืออะไร บทน่า ประวัติศาสตร์คืออะไร นักศึกษาหลายท่านคงคิดว่า เป็นคำถามที่ไม่น่าจะถาม เพราะคำตอบชัดแก่ใจของนักศึกษาดีอยู่แล้ว แต่เชื่อหรือไม่ว่า สิ่งที่นักศึกษาคิดว่ารู้แล้ว ควา
บทนี้นำเสนอความหมายและนิยามของประวัติศาสตร์จากหลายแหล่งอ้างอิง นักศึกษาอาจเข้าใจว่าประวัติศาสตร์มีความหมายเดียว แต่จริงๆ แล้วมีหลายมุมมองที่แตกต่างกัน ศ.ดร.นิธิ เอียวศรีวงศ์ และดร.สืบแสง พรหมบุญ ได้ให
ลัทธิศาสนาในอินเดียยุคโบราณ
45
ลัทธิศาสนาในอินเดียยุคโบราณ
ฉะนั้น ลัทธิศาสนาของอินเดียในยุคนี้ จึงสามารถแบ่งออกได้เป็น 2 พวก คือ 1. พวกอไวทิกวาทะ (Avaidika) หรือนาสติกะ (Nastika) คือพวกที่ปฏิเสธความ ศักดิ์สิทธิ์ของพระเวท ปฏิเสธความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า และไม่ยอม
ในยุคนี้ ลัทธิศาสนาของอินเดียแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม ได้แก่ อไวทิกวาทะ (Nastika) ซึ่งปฏิเสธพระเวทและความศักดิ์สิทธิ์ และไวทิกวาทะ (Astika) ซึ่งยังคงยึดถือพระเวทเป็นฐานข้อมูลหลัก อไวทิกวาทะประกอบด้วยกลุ่มเ
หลัทธิใหญ่ในปรัชญาอินเดีย
46
หลัทธิใหญ่ในปรัชญาอินเดีย
พวกไวทิกวาทะนี้ต่อมาภายหลังก่อเกิดเป็น 6 ลัทธิใหญ่ เรียกว่า หลักทรรศนะ 6 (Six Darshanas) ประกอบด้วยลัทธิเวทานตะ นยายะ ไวเศษิกะ สางขยะ โยคะ และมีนางสา ทรรศนะเหล่านี้มีรายละเอียดคำสอนต่างกันดังนี้ 1) ลั
บทความนี้กล่าวถึงหลักทรรศนะ 6 แห่งปรัชญาอินเดีย ได้แก่ เวทานตะ ซึ่งก่อตั้งโดยฤาษีพาทรายณะ มุ่งเน้นไปที่ความจริงสูงสุดของอาตมันและปรมาตมัน และลัทธินยายะ โดยฤาษีโคตมะ ที่เน้นการใช้ตรรกะและเหตุผลในการค้น
สังคมอินเดียสมัยพุทธกาล
54
สังคมอินเดียสมัยพุทธกาล
บทที่ 3 สังคมอินเดียสมัยพุทธกาล 3.1 สภาพเศรษฐกิจและการปกครอง การที่เราจะเข้าใจประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนาได้อย่างลึกซึ้ง จำเป็นอย่างยิ่งที่จะ ต้องศึกษาสิ่งแวดล้อมในถิ่นกำเนิดของพระพุทธศาสนาเสียก่อน ทั้ง
บทที่ 3 สำรวจสังคมในอินเดียสมัยพุทธกาล โดยเน้นที่เศรษฐกิจและการปกครอง ซึ่งมีบทบาทสำคัญต่อการพัฒนาของพระพุทธศาสนา การแบ่งพื้นที่การปกครอง และรูปแบบการปกครองใน 16 แคว้นใหญ่และแคว้นเล็ก รวมถึงผลกระทบต่อช
การปกครองในแคว้นต่าง ๆ ในยุคพุทธกาล
55
การปกครองในแคว้นต่าง ๆ ในยุคพุทธกาล
แคว้นมคธยึดครองแคว้นอังคะ แคว้นโกศลยึดครองแคว้นสักกะและแคว้นกาสี เป็นต้น 2) แบบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ ได้แก่ แคว้นที่ให้อำนาจสิทธิ์ขาดในการปกครองบ้าน เมืองขึ้นอยู่กับพระมหากษัตริย์โดยตรง แต่อาจทรงมอบหมาย
บทความนี้พูดถึงการปกครองในแคว้นต่าง ๆ ในยุคพุทธกาล โดยแคว้นที่ใหญ่ที่สุดได้แก่ มคธ ที่มีการปกครองแบบสมบูรณาญาสิทธิราชย์และประชาธิปไตย แสดงถึงระบบการปกครองที่หลากหลาย มีประมุขคือราชาและสภา คำอธิบายยังร
แคว้นในสมัยพุทธกาล
56
แคว้นในสมัยพุทธกาล
ลำาดับ ชื่อแคว้น เมืองหลวง ผู้ปกครอง ที่ตั้งปัจจุบัน 10 ปัญจาละ (Panchala) กัมปิลละ จังหวัดบเรลลี 11 มัจฉะ (Maccha) มัตสยาคร ชัยปุระ, รัฐราชสถาน 12 สุรเสนะ (Surasena) มกรา พระเจ้ามธุรราชอวันที่บุตร" |
ในสมัยพุทธกาล แคว้นในอินเดียมีความเข้มแข็งและเป็นอิสระ บางครั้งแคว้นอ่อนแอถูกยึดครองโดยแคว้นที่แข็งแกร่งกว่า มหาอำนาจมี 5 แคว้น ได้แก่ มคธ, โกศล, อวันตี, วัชชี และวังสะ โดยมคธของพระเจ้าพิมพิสารเป็นมหา
โมคคัลลานะและพระสารีบุตรในประวัติพระพุทธศาสนา
61
โมคคัลลานะและพระสารีบุตรในประวัติพระพุทธศาสนา
โมคคัลลานะและพระสารีบุตรเมื่อครั้งยังเป็นอุปติสสะและโกลิตมานพก็เคยศึกษาอยู่กับท่าน ซึ่งเป็นเจ้าลัทธิของพวกปริพาชก ตั้งสำนักเผยแพร่อยู่ที่เมืองราชคฤห์ แคว้นมคธ ชาวมคธ เป็นจำนวนมากต่างนับถือในเจ้าลัทธิน
เนื้อหานี้กล่าวถึงประวัติของโมคคัลลานะและพระสารีบุตรในขณะที่ยังเป็นอุปติสสะและโกลิตมานพ ที่เคยศึกษาอยู่กับสัญชัยเวลัฏฐบุตร อธิบายถึงลัทธิอมราวิกเขปวาทะของเขาที่มีความไม่แน่นอนและไม่ได้ชัดเจนในแนวคิด ร
ธนัญชานีสูตรและการเผยแผ่พระพุทธศาสนา
66
ธนัญชานีสูตรและการเผยแผ่พระพุทธศาสนา
หรือดังที่ปรากฏในธนัญชานีสูตรนางพราหมณีชื่อธนัญชานีแห่งพราหมณ์ผู้ภารทวาช โคตรคนหนึ่ง เป็นผู้เลื่อมใสยิ่งในพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ วันหนึ่งขณะที่ นางกำลังนำภัตเข้าไปเพื่อพราหมณ์ผู้สามี น
ธนัญชานีสูตรเล่าถึงนางพราหมณีที่มีความเลื่อมใสในพระพุทธเจ้า ขณะเดียวกันก็ต้องเผชิญกับการต่อต้านจากสามีที่เป็นพราหมณ์ โดยในเนื้อหากล่าวถึงความเชื่อดั้งเดิมและบทบาทของพระพุทธศาสนาในการเปลี่ยนแปลงสังคมอิ
วาเสฏฐะและอุบาสกผู้เข้าถึงพระรัตนตรัย
71
วาเสฏฐะและอุบาสกผู้เข้าถึงพระรัตนตรัย
วาเสฏฐะ ดีละ พวกพราหมณ์ผู้จบไตรเพท ไม่รู้จักพรหม ไม่เห็นพรหม แต่แสดง หนทางเพื่อความอยู่ร่วมกับพรหมว่าหนทางนี้แหละเป็นทางตรงเป็นสายทางเดินเป็นทางนำออก นำผู้ดำเนินไปตามทางนั้นเพื่อความอยู่ร่วมกับพรหมได้
เนื้อหาเกี่ยวกับวาเสฏฐะที่แสดงให้เห็นถึงความเข้าใจผิดของพราหมณ์ในพระเจ้าเมื่อเปรียบเทียบกับการนำทางในที่มืดและพระธรรมที่นำพาให้เห็นความจริง การยอมรับในพระรัตนตรัยเป็นอุบาสกและการหยุดให้การยอมรับวรรณะแ
พัฒนาการของพระพุทธศาสนาและศาสนาพราหมณ์ในอินเดีย
91
พัฒนาการของพระพุทธศาสนาและศาสนาพราหมณ์ในอินเดีย
พระพุทธศาสนาให้หมดไป แต่ก็ทำให้พระพุทธศาสนามิอาจรุ่งโรจน์อยู่ ณ ศูนย์กลางเดิม แต่ ไปรุ่งเรืองอยู่บริเวณทางตอนเหนือของอินเดียในแคว้นสวัส (Swat Valley) แคว้นมถุรา (Mathura) และแคว้นคันธาระ (Candara) เป็
เนื้อหานี้กล่าวถึงความเสื่อมลงของพระพุทธศาสนาในศูนย์กลางดั้งเดิมและการขยายตัวอย่างรวดเร็วของศาสนาพราหมณ์ ซึ่งได้มีการสร้างมหากาพย์เพื่อดึงดูดผู้คนให้หันมานับถือศาสนาพราหมณ์ใหม่ต่อมาคณะสงฆ์นิกายมหาสังฆ
แนวคิดในมหายาน: การเปรียบเทียบพาหนะทางธรรม
93
แนวคิดในมหายาน: การเปรียบเทียบพาหนะทางธรรม
ส่วนม้าบางขณะก็หยั่งถึงบางขณะก็หยั่งไม่ถึง ส่วนช้างนั้นย่อมหยั่งถึงพื้นดิน แม่น้ำคงคา เปรียบได้กับปฏิจจสมุปบาทซึ่งเป็นธรรมอันลึกซึ้ง วิธีข้ามไปของกระต่ายเปรียบได้กับสาวกยาน ม้าข้ามเปรียบได้กับปัจเจกยา
ในความเชื่อของมหายาน แบ่งปัญญาออกเป็น 3 ประเภท โดยเปรียบเทียบการข้ามพ้นด้วยกระต่าย ม้า และช้าง ซึ่งแสดงถึงความแตกต่างในการเข้าถึงธรรมะ โดยเฉพาะแนวคิดโพธิสัตว์ที่รองรับทุกสรรพสัตว์ โดยไม่จำกัดเพศหรือชน
พระพุทธศาสนาในอินเดียและการอุปถัมภ์จากกษัตริย์
110
พระพุทธศาสนาในอินเดียและการอุปถัมภ์จากกษัตริย์
ในสมัยพุทธกาล พระพุทธศาสนาได้รับการอุปถัมภ์จากกษัตริย์ผู้ปกครองรัฐต่าง ๆ เช่น พระเจ้าพิมพิสาร พระเจ้าปเสนทิโกศล พระเจ้าจัณฑปัชโชต และพระเจ้าอุเทน ทรง ยอมรับพระพุทธศาสนา หลังจากพุทธกาลพระพุทธศาสนาก็ได้
ในสมัยพุทธกาล พระพุทธศาสนาได้รับการสนับสนุนจากกษัตริย์และได้ขยายตัวอย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะภายใต้การปกครองของพระเจ้าอโศกมหาราช ผู้ทำให้พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาระดับโลก การสนับสนุนจากกษัตริย์ต่อเนื่องจนถึงยุ
การทำลายพระพุทธศาสนาในอินเดีย
115
การทำลายพระพุทธศาสนาในอินเดีย
ประจักษ์พยาน มิใช่การเผาทำลายครั้งเดียว แต่เกิดขึ้นนับครั้งไม่ถ้วน ไม่ใช่แต่เพียงมุสลิม เท่านั้นที่ทำลายล้างพระพุทธศาสนา ในเวลาเดียวกัน ศาสนิกและพวกโยคีของฮินดู ก็ฉวย โอกาสนี้ซ้ำเติมให้หนักขึ้นไปอีก ท
บทความนี้กล่าวถึงการทำลายพระพุทธศาสนาในอินเดียโดยมุสลิมและศาสนิกของฮินดู มีการชี้ให้เห็นว่าความรู้และความเข้าใจในคำสอนของพระพุทธศาสนามีความสำคัญต่อการรักษาความมั่นคงของศาสนา นอกจากนี้ยังมีการส่งเสริมใ
ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนาในจีน
132
ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนาในจีน
เกิดขึ้นครั้งแรกในปี พ.ศ.793 โดยพระภิกษุอินเดียชื่อ พระธรรมกาละ เดินทางไปจีนเหนือถึง เมืองโลยาง ทำพิธีผูกพัทธสีมาขึ้นและให้การอุปสมบทแก่กุลบุตรจีน ในยุคราชวงศ์จิ้น พวกมองโกลได้แผ่อิทธิพลมาทางภาคเหนือข
พระพุทธศาสนาเริ่มเข้ามาในจีนครั้งแรกในปี พ.ศ.793 โดยพระธรรมกาละ จากนั้นต่อมาในยุคราชวงศ์จิ้น มองโกลแผ่อิทธิพลเหนือ จีนใต้กลายเป็นแนวแดนของพระพุทธศาสนา พระเจ้าปุ๋ยบูเต้ทำลายวัดถึง 30,000 วัด ก่อนที่พระ
ประวัติการแพร่กระจายของพระพุทธศาสนาในจีน
133
ประวัติการแพร่กระจายของพระพุทธศาสนาในจีน
อุปัฏฐากพระถึง 3 ครั้ง ญาติวงศ์และข้าราชการต้องใช้เงินถึง 1 โกฏิ เพื่อไถ่พระองค์ออกมา ปรมาจารย์ตั๊กม้อ หรือพระโพธิธรรม (Bodhidharma) ชาวอินเดียใต้ เข้าไปเผยแผ่ พุทธศาสนาในสมัยพระเจ้าเหลียงบูเต้ ท่านเด
เนื้อหาครอบคลุมการแพร่กระจายของพระพุทธศาสนาในจีนผ่านปรมาจารย์ตั๊กม้อในสมัยพระเจ้าเหลียงบูเต้ การก่อตั้งนิกายเซน และการพัฒนาวิชากังฟูที่วัดเส้าหลิน ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากราชสำนัก รวมถึงมหันตภัยที่คุก